به نقل از مدیسن نت، تیمی به سرپرستی دکتر «سایمون کریستوف سورنسن» از دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا خاطرنشان کردند که این مطالعه در طول دهه‌ها انجام شد، زیرا سرطان پروستات به کُندی پیشرفت می‌کند.

محققان داده‌های ایالات متحده را در مورد استفاده از ۲۹۵ آفت کش در سطح ایالت کالیفرنیا بررسی کردند. آن ها سپس این نتایج را با نرخ سرطان پروستات در سراسر ایالات متحده مقایسه کردند.

گروه تحقیق برای محاسبه زمان تأخیر ۱۰ تا ۱۸ ساله بین قرار گرفتن در معرض عوامل سرطان‌زا و زمان پیشرفت سرطان‌های پروستات، داده‌های استفاده از آفت‌کش‌ها را از ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ بررسی کردند.

آن ها سپس این داده‌ها را با میزان سرطان پروستات برای سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ مقایسه کردند.

در مجموع، ۲۲ آفت کش با افزایش خطر سرطان پروستات ارتباط داشتند، اگرچه این مطالعه نتوانست رابطه علت و معلولی را اثبات کند.

محققان گزارش کردند که از ۲۲ آفت کش، ۱۰ مورد علف کش بودند، در حالی که بقیه شامل قارچ کش‌ها و حشره کش‌ها، به علاوه یک ماده بخور خاک بود.

مواجهه زیاد با چهار مورد از آفت کش‌ها با ایجاد سرطان پروستات و مرگ ناشی از این بیماری مرتبط بود.

تیم استنفورد گفت که این مواد شیمیایی شامل تری فلورالین، کلورانسولام-متیل و دی فلوفنزوپیر، به علاوه یک حشره کش به نام تیامتوکسام است.

این تیم اشاره کرد که از این چهار مورد، فقط تری فلورالین در حال حاضر توسط آژانس حفاظت از محیط زیست به عنوان "سرطان زای احتمالی انسان" طبقه بندی شده است. سه مورد دیگر به‌عنوان «به احتمال زیاد سرطان‌زا نیستند» یا دارای شواهدی مبنی بر «غیرسرطان‌زایی» معرفی شده‌اند.